Το βιβλίο του Περικλή Χριστίδη αναφέρεται σε ένα σημαντικό ορόσημο της ελληνικής αλλά και διεθνούς διπλωματικής ιστορίας, τη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης που διεξήχθη στο Παρίσι το 1946. Ειδικότερα, ο συγγραφέας αναλύει τη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων, τη στάση των Μεγάλων Δυνάμεων και τις αντιδράσεις των γειτόνων της Ελλάδας. Τον απασχολεί ιδιαίτερα η διαμόρφωση των ελληνικών εδαφικών και, κατά δεύτερο λόγο, οικονομικών διεκδικήσεων ενώ αφιερώνει σημαντική έκταση τόσο στους ελληνικούς χειρισμούς όσο και στην αντιμετώπιση των ελληνικών αιτημάτων και ενεργειών από τον "ξένο παράγοντα". Πρόκειται για μια κλασική προσέγγιση με βάση την πολυαρχειακή μέθοδο η οποία, όπως προκύπτει από τις πηγές του κειμένου, απέδωσε σημαντικό αριθμό εγγράφων από το δύσβατο Ιστορικό και Διπλωματικό Αρχείο του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, από το φιλόξενο Κέντρο Έρευνας της Ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών (συλλογή εγγράφων του Foreign Office), καθώς και από ιδιωτικές αρχειακές συλλογές, με σημαντικότερες εκείνες του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη και του Φίλιππου Δραγούμη. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)