Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται μελετήματα των ετών 2000-2003 που αποτελούν καρπούς της πρόσφατης επιστημονικής μου έρευνας και αφορούν στο Λαϊκό Θέατρο και το θέατρο του Μπρεχτ, τη σκηνοθεσία του αρχαίου δράματος και την αρχαιοελληνική μυθολογία στη σύγχρονη ελληνική κωμωδία, την κωδικοποίηση της υποκριτικής και την παρουσία της τεχνολογίας στη νεοελληνική δραματουργία, την προσφορά του Γρ. Ξενόπουλου και του Π. Μάτεση στη διαμόρφωση του ελληνικού θεατρικού λόγου στον 20ό αιώνα. Μαζί με αυτά αναδημοσιεύονται και κάποιες προγενέστερες εργασίες που είναι πια δυσεύρετες για τους μελετητές, αλλά εξακολουθούν (πιστεύω) να διατηρούν το ενδιαφέρον τους, όπως αυτές για τον αρκαδισμό στο ελληνικό θέατρο και τη σημασία των προλόγων στο κρητικό θέατρο, τη λειτουργία του χρόνου στο "Πανηγύρι" του Δ. Κεχαϊδη και τη διακειμενικότητα στο έργο του Ι. Καμπανέλλη. Ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να κάνει μια περιδιάβαση στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου από την εποχή της Κρητικής Αναγέννησης μέχρι τις μέρες μας και να ενημερωθεί για θέματα που αφορούν ποικιλότροπα στη θεατρική δημιουργία, αποκτώντας μια σφαιρική εικόνα για τη λειτουργία του θεάτρου ως πολυδιάστατου πολιτισμικού φαινομένου.