Τόσο μεγάλο, πολύτιμο κι ανεκτίμητο είναι το συγγραφικό έργο του Μεγάλου Βασιλείου ώστε, όπως θαυμάσια είπαν, και μόνον αυτό θα μπορούσε να τον δικαιώσει ως Μεγάλο. Είναι καρπός των ουρανίων εμπνεύσεών του, το απαύγασμα της ζωής του, η αποκάλυψη της αγιότητας του βίου του, έκφραση της μοναδικής μορφώσεώς του, κι εν τέλει πτυχή του ιδίου του του μεγαλείου. Γι' αυτό και δεν έπαυσε να το μελετά ανά τους αιώνες η ανθρωπότητα και να εμπνέεται απ' αυτό. Στο απολυτίκιο του μάλιστα αναφέρεται: «Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου...».
Πρόκειται για μοναδικό θησαυρό!
Έναν θησαυρό που διακατέχεται από θερμή πίστη κι είναι βαθύτατα ποτισμένος απ' το βιβλικό πνεύμα.
Έναν θησαυρό πού με το αριστουργηματικό του ύφος και το θεολογικό του βάθος πανεύκολα κατακαίει κάθε αιρετική κακοδοζία.
Έναν θησαυρό που με την παιδαγωγική σοφία, τη σύνεση και την ευρύτητα του πνεύματος που τον διακρίνει, καθοδηγεί όμορφα μικρούς και μεγάλους στους ανώτερους πνευματικούς κόσμους.
Έναν θησαυρό που διαχέει της αγάπης το μήνυμα παντού και με υπέροχο τρόπο παροτρύνει στον σκοπό της ζωής και στην απόκτηση κάθε αρετής, με την άπλετη δε παραμυθία και παρηγοριά του ανακουφίζει κάθε πονεμένο, θλιμμένο και δοκιμαζόμενο.
Έναν θησαυρό έμπλεο απ' τη χάρη του καλού ποιμένα, όπως είναι ο Μέγας Βασίλειος, που τονώνει την αγωνιστική διάθεση για τη ζωή, αλλά και για τους διωγμούς και τα όποια μαρτύρια θα μπορούσε να δεχτεί κανείς χάριν της Πίστεως.
Έναν θησαυρό δομημένο σε μια υπέροχη φιλοσοφία για τα πάντα, αλλά και με άφθαστη λογοτεχνικότητα.
[...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)