Το παρόν πόνημα συνιστά μια προσπάθεια συμπαραθέσεως της κορυφώσεως και των αρχών της θεωρίας για την Αττική Ρητορεία. Προς τούτο, κατά πρώτον δίδονται το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση εκάστου βιβλίου, Α και Β, της κυρίως 'Ρητορικής του Αριστοτέλους· στην συνέχεια, εν είδει παραρτήματος προς το αριστοτελικό έργο, δίδονται αφ' ενός το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση εκάστου εκ των δυο σωζόμενων λόγων του Γοργίου, "Ελένης εγκώμιον" και "Υπέρ Παλαμήδους απολογία", αφ' ετέρου το χαρακτηριστικό για την διορατικότητά του άρθρο του Charles P. Segal, "Gorgias and the Psychology of the Logos" HSCP 66 (1962) 99-155, σε νεοελληνική μετάφραση ως "Ο Γοργίας και η ψυχολογία του Λόγου".

Το αρχαίο κείμενο κατά την έκδοση W. D. Ross: "Aristotelis Ars Rhetorica" first published, Oxford University Press 1959, Α και Β βιβλία, προσετέθη εκ των υστέρων με εξομάλυνση τονικών ή άλλων λαθών της παραπάνω εκδόσεως· τα τελευταία δηλώνονται εντός παρενθέσεως με την ένδειξη sic. Παρατηρήσεις κριτικού και εκδοτικού υπομνήματος είχαν ήδη καταχωρηθή στην οικεία μεταφραστική ενότητα. Οι "σελίδες" κατά την έκδοση Bekker δίδονται πλήρως, π.χ., 1354a, 1354b (και όχι συντομευμένες, π.χ., 54a, 54b)). [...]

(από το προλογικό σημείωμα του βιβλίου)