[...] Σε προχωρημένη ηλικία μαθαίνει γράμματα και γράφει τα "Απομνημονεύματα", εμβληματικό κείμενο της ελληνικής γραμματείας, όπου -σε ασπαίρουσα δημώδη γλώσσα- στηλιτεύει τις ελίτ που αναδύθηκαν από τον Αγώνα, τους διεφθαρμένους πολιτικούς -ενεργούμενα των Προστάτιδων Δυνάμεων και έρμαια των παθών τους- που, ήδη από την εποχή της Επανάστασης, καταδίκασαν τους Έλληνες στον εμφύλιο σπαραγμό και σε νέα υποτέλεια.