Σχεδόν όλες οι πόλεις της Ελλάδας κρύβουν ένα βυζαντινό παρελθόν, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της οργάνωσης και της εικόνας τους έως τις μέρες μας. Εντούτοις, στις περισσότερες το παρελθόν αυτό έχει αφήσει πολύ λίγα υλικά ίχνη -συνήθως ένα κάστρο- και έχει καταστεί εξαιρετικά δυσανάγνωστο. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η Λαμία, το μεσαιωνικό Ζητούνι, μία μικρή βυζαντινή πόλη που υπήρξε για περισσότερο από μία χιλιετία στρατηγικός κόμβος στον δρόμο από και προς τη νότια Ελλάδα. Συνδυάζοντας τις πενιχρές αναφορές των γραπτών πηγών και τις αποσπασματικές αρχαιολογικές μαρτυρίες, στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η ανασύνθεση της μορφής και της εξέλιξης της Λαμίας από τον 4ο ώς τον 15ο αιώνα, και η αποτίμηση της σημασίας της ως τοπικού διοικητικού, στρατιωτικού και εκκλησιαστικού κέντρου. Παράλληλα, αναδεικνύονται οι δυνατότητες που προσφέρουν τα αποσπασματικά ιστορικά και αρχαιολογικά δεδομένα για την αποκατάσταση του βυζαντινού κρίκου της εξέλιξης των ελληνικών πόλεων.