Πρόσφατα οι φυσικοί εξέπληξαν την επιστημονική κοινότητα με την είδηση για τη δημιουργία των πρώτων ατόμων αντιύλης στο CERN. Η αντιύλη δεν υπάρχει στον κόσμο της καθημερινής εμπειρίας. Ποσότητα αντιύλης μικρότερη από ένα τρισεκατομμυριοστό του γραμμαρίου μπορεί να εξαερώσει ένα ανθρώπινο ον.
Το 1928 ο θεωρητικός φυσικός Πολ Ντιράκ προέβλεψε την ύπαρξη αντιύλης σε έναν κατοπτρικό κόσμο, όπου τα ηλεκτρικά φορτία των σωματιδίων είναι αντίθετα εκείνων της συνηθισμένης ύλης. Αυτός ο κατοπτρικός κόσμος υπάρχει προσωρινά στο κβαντικό επίπεδο και περιέχει ποζιτρόνια αντί των ηλεκτρονίων και αντιπρωτόνια αντί των πρωτονίων.
Στις πρώτες στιγμές του Σύμπαντος η αντιύλη ήταν ενδεχομένως εξίσου σημαντική με την ύλη, αλλά σήμερα το Σύμπαν μοιάζει να αποτελείται μόνον από ύλη. Πώς συνέβη αυτό;
Το βιβλίο του Fraser μάς εισάγει στον κόσμο της αντιύλης του Λιούις Κάρολ, αποφεύγοντας τη χρήση τεχνικής γλώσσας ή μαθηματικών εξισώσεων. Ο συγγραφέας δείχνει πώς η αναζήτηση συμμετρίας στη φύση αποκάλυψε βαθμιαία τις ιδιότητες της αντιύλης, για την οποία παρέχουν διαρκώς νέες πληροφορίες οι συγκρούσεις μεταξύ σωματιδίων στους σύγχρονους επιταχυντές.
Πρόκειται για μια συναρπαστική και γλαφυρή περιγραφή του πώς η επιστημονική φαντασία έγινε πραγματικότητα.