Διαβάζοντας αυτήν την Ανθολογία των νέων, πάνω στην ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη, νιώθω κάτι πολύ ασυνήθιστο. Νιώθω τυχερός, σοφότερος, αν όχι και νεαρότερος! Ο Αντώνης Σαμαράκης έγινε διάσημος από το 1954 όταν τότε έγραψε το ‘Ζητείται Ελπίς’, ένα διήγημα συνδυασμό κοινωνικού προβληματισμού και ψυχολογικής παρατήρησης μέσα σε μια ατμόσφαιρα ιδεολογικής κρίσης και υπαρξιακού άγχους, που χαρακτήριζε τη μεταπολεμική εποχή. Ο Τάσος Λειβαδίτης βίωνε τότε μια τραχιά ζωή. Οι νέοι μας σήμερα ζουν σ’ έναν κόσμο που εμείς οι παλιότεροι τούς τον κάναμε δύσβατο και αφιλόξενο να τον ζήσουν και να προκόψουν. Και όμως ! Tόσο ο Λειβαδίτης όσο και οι διακριθέντες νέοι του Β’ Διαγωνισμού του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου - με δικά τους ποιήματα ή κείμενα πάνω στην ποίηση του εξαίσιου Λειβαδίτη - απαντούν στον Σαμαράκη με παρρησία και ευαισθησία: ‘Ναι, παρά τις διαψεύσεις, εμείς θα μαχόμαστε για το όραμά, για την αγάπη, τον συνάνθρωπο, για ακατάλυτες αξίες που αντέχουν. Διεκδικούμε την ελευθερία και ένα καλύτερο και φωτεινό μέλλον. Θα κατακτούμε με θυσίες τα όνειρά μας, σε μάχες με κάθε κόστος, όχι για το ‘εγώ’ αλλά το ‘συλλογικό καλό’. Η αγάπη δίνει ζωή και δύναμη να ξεπερνάμε τα όρια της λογικής και της πραγματικότητας, να υπερβαίνουμε τον εαυτό μας.’ Γι’ αυτό νιώθω τυχερός : γιατί οι νέοι αυτής της Β’ Ανθολογίας με διδάσκουν να συνεχίσω να μάχομαι, με φρέσκια πνοή. Συγχαίρω τον ΣΠΕΚ που δίνει την ευκαιρία σε 34 νέους να μιλήσουν τόσο όμορφα, με στίχο και κείμενο - όπως έδωσε στις αρχές του 2020 την ευκαιρία σε άλλους 41 εξαίσιους νέους στην Α’ Ανθολογία να εκφράσουν ανάλογα οράματα και σκέψεις, εμπνευσμένοι από την ποίηση της Κικής Δημουλά. Δρ Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, ποιητής Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου