Στο "Αλλάζουμε;" δοκιμάζεται ένας μοντέρνος τρόπος κατάτμησης της συγγραφικής ύλης σε έξι ιστορίες που συνθέτουν, με ισάριθμες παραλλαγές, το απαράλλαχτο εσωτερικά πρόσωπο της ηρωίδας. Η Μελένια, κυλώντας από ιστορία σε ιστορία την πρωταρχική Αθωότητα και την πρωταρχική Ενοχή της, μας οδηγεί στην επώδυνη γνώση ότι αυτό που μας μάχεται και μας χωρίζει απ' τον Άλλον είναι το εσώτατο στοιχείο του εαυτού μας.

Η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ εξυφαίνει, με τις λεπτότατες αποχρώσεις αυτών των παραλλαγών πάνω στον ίδιο πυρήνα, την αδιόρατη τερατώδη πραγματικότητα που εγκυμονεί την απόλυτη μοναχικότητα και αυτογνωσία ταυτόχρονα. Σκιές εκτινάσσονται ως τον παραλογισμό, θαμποί καθρέφτες κρατούν φυλακισμένα τα πρόσωπα σαν πειστήρια ανομολόγητων φόνων και η ψυχή, ξετρελαμένη απ' το φόβο της απόλυτης υπαρξιακής μοναξιάς, δημιουργεί ιστούς αράχνης και αυτοπαγιδεύεται.

Έχουμε την αίσθηση, κοιτάζοντας μέσα στο φευγαλέο, έντονα ποιητικό ρευστό της γραφής, όπως ακριβώς στον υγρό βυθό ενός πηγαδιού, ότι αλλάζουμε το πρόσωπό μας μ' εκείνο της ηρωίδας, ενδίδοντας σ' ένα συναρπαστικό και σκοτεινό παιχνίδι αντικατοπτρισμών, όπου όλα είναι εφικτά, σύμφωνα με τις άπειρες δυνατότητες της αλλαγής και της μεταμόρφωσης.

Το βιβλίο μεταφράστηκε το 1985 για τις Εκδόσεις Laffite της Μασσαλίας με τον επιτυχημένο τίτλο Το δένδρο του Κάιν, αποσπώντας πολύ εγκωμιαστικές κριτικές στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο από έγκυρους κριτικούς.

Α.Κ.