Το μυθιστόρημα αποτελεί ένα λογοτεχνικό είδος που καλλιεργείται για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κατά τη διάρκεια των ελληνιστικών χρόνων, της εποχής δηλαδή που ακολουθεί τις παγκόσμιες κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου. [...] Έτσι όταν αναφερόμαστε στο ελληνιστικό μυθιστόρημα, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι πρόκειται για ένα είδος λόγου που δεν καλλιεργήθηκε αποκλειστικά από Έλληνες αλλά που οπωσδήποτε, άσχετα από την καταγωγή των συγγραφέων του, ήταν γραμμένο στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι ο όρος "μυθιστόρημα" είναι πολύ μεταγενέστερος -ανάγεται στους μεσαιωνικούς χρόνους- και ότι ούτε οι συγγραφείς ούτε το αναγνωστικό κοινό της ελληνιστικής εποχής αποκαλούσαν τα έργα αυτά μυθιστορήματα, αλλά "λόγους ερωτικούς", ενώ οι συγγραφείς τους ονομάζονταν "ερωτικοί". [...]

(από την εισαγωγή της μεταφράστριας)