ΑΙΓΙΑΛΟΥΣΑ

1

Πλήθος θαλάσσης· θάλασσα πλημμύρισε
τον ουρανό με κέντημα χρυσό.

Γλωσσολαλιά· ρινισμένα τα κουδούνια,
καθένα στο δικό του πλάγιο ήχο.

Νομίσματα θαμμένα βασιλέων
που γνώρισαν τον αίνο σκιαμαχούν
με τα βελάσματα του χόρτου.
Πέτρα ήμερη
κατέχει τους γηλόφους και κατέρχεται
προς το αγίασμα τ' Αγίου Θερίσου.

Μα του πελάου ο κάμπος -άγνωστο διατί-
χοχλά θανάτου θειάφι κι αγρία διαρπαγή. [...]

(απόσπασμα από το ποίημα "Αιγιαλούσα")