Οργάνωση συμφερόντων ή κινηματικό υποκείμενο; Ταξική διαπαιδαγώγηση, κοινωνική ενσωμάτωση ή διαπραγμάτευση; Το βιβλίο επιχειρεί μία συγκριτική προσέγγιση του συνδικαλιστικού κινήματος, θέτοντας ερωτήματα που πραγματεύονται την "τρισθενή" του ταυτότητα, ως οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού υποκειμένου. Στόχος του βιβλίου είναι να προσανατολίσει τον μελετητή του εργατικού συνδικαλισμού προς ένα διεπιστημονικό αναλυτικό πλαίσιο, δίνοντας έμφαση στον σύνθετο και δυναμικό χαρακτήρα του αντικειμένου. Η εξέταση ιστορικών συμφραζόμενων και θεωρητικών προσεγγίσεων συνδυάζεται με τη διερεύνηση πολιτισμικών και ταυτοτικών στοιχείων, με παραδείγματα που αναδεικνύουν τη σημασία της κουλτούρας τόσο για τη μελέτη της εργατικής εκπροσώπησης, όσο και για την υπόθεση της αναζωογόνησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτό εξάλλου επιδιώκεται με τις δύο εμβόλιμες μελέτες περίπτωσης, όπου το εμπειρικό υλικό, το οποίο προέρχεται κυρίως από τεκμήρια λόγου εργατικών υποκειμένων, αναλύεται με τη συνδυασμένη χρήση μεθοδολογιών διαφορετικών γνωστικών περιοχών. Φιλοδοξία του γράφοντα είναι να συμβάλει στον εμπλουτισμό των διανοητικών εργαλείων με τα οποία κατανοείται ο εργατικός συνδικαλισμός, αλλά και η σύγχρονη εργατική τάξη τελικά, από τον Τύπο και τα μέσα επικοινωνίας μέχρι το εκπαιδευτικό σύστημα, την Τέχνη, ενίοτε και το ίδιο το πανεπιστήμιο.