Ο ποιητής, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Ζήσης Οικονόμου (1911-2005) γεννήθηκε στη Σκιάθο. Έμαθε γερμανικά και ιταλικά και κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου του ’40 υπηρέτησε ως διερμηνέας. Έζησε στην Αθήνα και συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1930 με δημοσιεύσεις στίχων στο περιοδικό "Νέα Γενιά" και το 1934 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του, που είχε τίτλο "Η εποποιία των αγενών μετάλλων". Από τα μέσα της δεκετίας του 1950 και ως το 1976 διέκοψε τις δημοσιεύσεις και ασχολήθηκε με έρευνες στο χώρο της γλωσσολογίας, της κοινωνιολογίας και της πολιτικής. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στη γενέτειρά του και ασχολήθηκε με ναυτικές και γεωργικές εργασίες. Ο Ζήσης Οικονόμου τοποθετείται στη μεσοπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών. Η ποιητική του πορεία κάλυψε μια ευρεία θεματική και υφολογική περιοχή, με βασικό στόχο του ποιητή την αναζήτηση μιας ενιαίας κοσμοθεωρίας που να αντλεί στοιχεία από όλες τις εκφάνσεις του επιστητού. Με σημείο έναρξης την αισιόδοξη κοσμοθεωρία του φουτουρισμού και του υπερρεαλισμού και τον εκθειασμό της μηχανικής τεχνολογίας πέρασε γρήγορα στη φάση της αναδίπλωσης και της επιφύλαξης μπροστά στο δυτικό ορθολογισμό και προσανατολίστηκε προς μια ατομοκεντρική κοσμοθεωρία, η οποία επηρεάστηκε και από την ενασχόλησή του με τις ανατολικές θρησκείες, κυρίως το βουδισμό και από φιλοσόφους όπως οι Σοπενάουερ, Μπερντιάγιεφ και Καίζερλιγκ. Οι αναζητήσεις του είχαν αντίκτυπο και στο ποιητικό έργο του, που οδηγήθηκε σταδιακά σε έναν λόγο όλο και πιο λιτό και δραστικότερο. Ασχολήθηκε επισης με το θέατρο. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ζήση Οικονόμου βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, "Ζήσης Οικονόμου", στο "Η ελληνική ποίηση · Νεωτερικοί ποιητές του μεσοπολέμου", σ.138-142 (της εισαγωγής) και σ. 98-99, Αθήνα, Σοκόλης, 1979, Αλέξης Ζήρας, "Οικονόμου Ζήσης", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 7, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987, και Μιχάλης Μ. Μερακλής, Γεωργία Θεοφάνη, "Οικονόμου Ζήσης", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2007.(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).