Δούλεψε στον ΟΤΕ από τα δεκαοχτώ της. Της άρεσε να μιλάει στις γραμμές και να εξυπηρετεί ανθρώπους. Γι' αυτό, κι όταν ήρθε η σύνταξη, δεν έφυγε κουρασμένη. Κι έτσι είχε ενέργεια για καινούργια πράγματα, που πάλι είχαν σχέση με την επικοινωνία και την προσφορά (ρεφλεξολογία, συστημική αναπαράσταση, εθελοντική δράση σε παιδιά με ειδικές ανάγκες που έχουν καρδούλα που λάμπει). Το βιβλίο "Σας παρακαλώ με συνδέετε με το γέλιο;" το έγραψε για να τιμήσει τον ΟΤΕ, τους συναδέλφους της, την πόλη της, την Καρδίτσα, και τους ανθρώπους της.