Γερμανός βοτανολόγος, γεννήθηκε στη Δρέσδη το 1822 κι έφτασε στην Αθήνα σε ηλικία 20 ετών, με το κύμα επιστημόνων που ακολούθησε τον Όθωνα. Έζησε ως το τέλος της ζωής του (για περίπου 60 χρόνια) στην Ελλάδα. Ταξίδεψε σε όλη τη χώρα, μελέτησε τη χλωρίδα κι έκανε τις περισσότερες και σημαντικότερες βοτανικές ανακαλύψεις από οποιονδήποτε άλλον πριν ή ύστερα από αυτόν. Έγινε διευθυντής του Βοτανικού Κήπου και, σε συνεργασία με τον βοτανολόγο και εκδότη του σπουδαίου περιοδικού "Γεωπονικά", Θεόδωρο Ορφανίδη (1817-1886), ήταν οι θεμελιωτές της σύγχρονης βοτανικής επιστήμης στην Ελλάδα. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1902.