Ο Στεφανής Παπαγεωργάκης γεννήθηκε το 1923 στο Μουράτο Ικαρίας. Ήταν το 3ο από τα 7 παιδιά οικογένειας εργατοαγροτών. Οι βιοποριστικές ανάγκες του επέτρεψαν να φοιτήσει μόνο μέχρι τη Γ΄ τάξη του εξατάξιου γυμνασίου.Με τη χιτλεροφασιστική εισβολή η οικογένειά του κατέφυγε στην Κύπρο και ο Στεφανής κατατάχθηκε εθελοντής στο στρατό της Μέσης Ανατολής. Το 1942 έγινε μέλος του ΚΚΕ.Συμμετείχε ενεργά στο κίνημα της Μέσης Ανατολής και γι' αυτό κλείστηκε στις αρχές του 1944 στα σύρματα. Τον Αύγουστο του 1945 απολύθηκε και επέστρεψε στην πατρίδα του.Το συνεχές κυνηγητό της χωροφυλακής τον ανάγκασε να καταφύγει στο ΔΣΕ Ικαρίας. Η υπόλοιπη οικογένειά του στάλθηκε στη Μακρόνησο.Την περίοδο της παρανομίας στην Ικαρία διετέλεσε Γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής Ικαρίας του ΚΚΕ. Καταδικάστηκε το 1949 ερήμην σε θάνατο από το Εφετείο Σύρου και επικηρύχτηκε με 25 εκατομμύρια δραχμές.Τον Ιούνη του 1955, ύστερα από έγκριση της ΚΕ του ΚΚΕ οι τελευταίοι αντάρτες και ανάμεσά τους ο Στεφανής δραπέτευσαν στο εξωτερικό.Το 1969 με εντολή του κόμματος ήρθε παράνομα στην Ελλάδα για να συμβάλλει στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής δράσης και στην ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων. Πιάστηκε από το δίδυμο Μάλλιου-Μπάμπαλη και καταδικάστηκε από χουντικό εφετείο. Με την αποφυλάκισή του δραπέτευσε ξανά στο εξωτερικό με τη βοήθεια του Κόμματος και πήρε μέρος ως αντιπρόσωπος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Μετά την πτώση της χούντας συνέβαλε στη συγκρότηση των κομματικών οργανώσεων στον Πειραιά. Παρέμεινε στέλεχος της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά ως το τέλος της ζωής του το 1999.