Ο Σπύρος Α. Νικοκάβουρας (1883-1952) γεννήθηκε στην Κέρκυρα και έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στους Καρουσάδες. Συνδέθηκε φιλικά με τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα στο περιοδικό "Ο Νουμάς", και συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά "Βωμός", "Γράμματα", "Μαύρος Γάτος", κ.ά. Εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Ποιητικά έργα" (Κέρκυρα, 1925), όπου περιλαμβανόταν και το πολύ γνωστό τότε σονέτο "Λένιν" (πρωτοδημοσιεύθηκε το 1920 στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης"), καθώς και μετάφραση του "Άσματος ασμάτων". Έγραψε ποίηση επαναστατική στην οποία διακρίνεται η επίδραση του J. Moreas, αλλά και συγγένεια με εκπροσώπους της Επτανησιακής Σχολής, ιδιαίτερα με τον Λορέντζο Μαβίλη και τον Στέφανο Μαρτζώκη. Επίσης, μέρος του έργου του διέπεται, σύμφωνα με τον Τ. Άγρα, από "νεοκλασική φυσιολατρεία". Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται στην Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας. Για περισσότερες πληροφορίες βλ. Θεοδόσης Πυλαρινός (επιμ.), "Σπύρος Νικοκάβουρας: μια παρουσίαση", Αθήνα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης (σειρά: "Εκ Νέου"), 2007, και Μιχάλης Μ. Μερακλής, "Νικοκάβουρας Σπύρος", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2007.