Αργεντινή συγγραφέας και ποιήτρια (1903-1993), σύντροφος του συγγραφέα Αντόλφο Μπιόι Κασάρες. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1937 με τη συλλογή διηγημάτων "Viaje olvidado". Ακολούθησαν ποιητικές συλλογές, όπως οι: "Enumeracion de la patria", "Espacios metricos", "Los sonetos del jardin", "Los nombres" (δεύτερο βραβείο εθνικού διαγωνισμού ποίησης, 1953), "Lo amargo por dulce" (πρώτο βραβείο εθνικού διαγωνισμού ποίησης, 1962), συλλογές με διηγήματα, παιδικά βιβλία, κ.ά. Με τον Adolfo Bioy Casares συνυπέγραψε το μυθιστόρημα "Όποιος αγαπάει, μισεί" ("Los que aman, odian"), 1946, και με τον Juan Rodolfo Wilcock το θεατρικό "Οι προδότες" ("Los Traidores"), 1956. Από κοινού με τους Μπόρχες και Κασάρες, η Οκάμπο συνεπιμελήθηκε τη διάσημη "Ανθολογία φανταστικής λογοτεχνίας" (Antologia de la literatura fantastica), του 1940, καθώς και μία ανθολογία ποίησης της χώρας της, την επόμενη χρονιά. Μετά τον θάνατό της, εκδόθηκε η αλληλογραφία της με τον Κασάρες, ένα εντυπωσιακό "φρέσκο" του πνευματικού Μπουένος Άιρες ("Ταξιδεύοντας", 1996).