Ο Ρόμπερτ Μπέρτον (1577-1640) εγκαταστάθηκε σε ηλικία δεκαέξι ετών στην Οξφόρδη, όπου σπούδασε θεολογία, έλαβε το κατώτατο βαθμό της ιεροσύνης και υπηρέτησε ως διδάσκων και βιβλιοθηκάριος στο Πανεπιστήμιο. Δεν ταξίδεψε, δεν πολυπραγμόνησε. "Έζησα" ομολογεί, "ένα βίο σιωπηλό, εδραίο, μοναχικό και αυστηρώς ιδιωτικό, για εμένα και τις Μούσες". Ήδη από τα νεανκά του χρόνια απέκτησε κάποια φήμη στους ακαδημαϊκούς κύκλους ως πνευματώδης συνομιλητής επί παντός επιστητού, ως βιβλιοφάγος και ως δεινός στιχοπλόκος στα αγγλικά και στα λατινικά. Το έργο που του διασφάλισε τη λογοτεχνική αθανασία είναι "Η ανατομία της μελαγχολίας" που δημοσιεύτηκε το 1621 και ανατυπώθηκε ως το θάνατό του πέντε φορές, κάθε φορά με προσθήκες και διορθώσεις.