Η Πόλυ Ξένου γεννήθηκε στην Αθήνα, από μάνα και πατέρα. Από πολύ μικρή έδειξε ότι είναι μια ιδιάζουσα προσωπικότητα: μπουσούλησε στους 12 μήνες, περπάτησε στους 18, κλότσησε για πρώτη φορά στους 30 και τεσσάρων μόλις ετών ειδικεύτηκε στην Ανατομία παίζοντας τη νοσοκόμα (ο "γιατρός" διαφεύγει αυτή τη στιγμή της μνήμης της...). Η επαφή της με τον προφορικό λόγο έγινε εξ αποστάσεως, με τον δε γραπτό ακόμα ψάχνεται. Κατά καιρούς ασχολήθηκε με τη μαγειρική, το μαντάρισμα, την παρακολούθηση του πολλαπλασιασμού της ρίγανης σε πήλινη γλάστρα και, κυρίως, το ξεμάτιασμα. Παράλληλα, σε πιο ώριμη ηλικία, καταπιάστηκε με την ποίηση, η οποία όμως της αντιστάθηκε σθεναρά. Έκανε λοιπόν απότομη στροφή στον πεζό λόγο... Έργα της, εκτός από ένα κέντημα σταυροβελονιά, δεν έχουν κυκλοφορήσει. Αυτό είναι το πρώτο...