Ο Παύλος Νικ. Δημοτάκης (1928), είναι Ομότιμος Καθηγητής Πυρηνικής Χημείας. Κρης την καταγωγή, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Χημεία (1947-53), στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πεννσυλβάνιας των ΗΠΑ Πυρηνική ΕπιστήμηΙ και Τεχνολογία (1956-57) και στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ της Αγγλίας Ραδιοχημεία (1962-64), του οποίου είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, Ph.D. (Cantab). Εξελέγη στο Πανεπιστήμιο Πατρών Επικ. Καθηγητής Ανόργανου Χημείας και Τακτ. Καθηγητής Ραδιοχημείας-Ακτινοχημείας. Εκ των πρωτεργατών του Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών Δημόκριτος», υπηρέτησε στην Επιτροπή Ατομικής Ενεργείας (1956-67) ως ερευνητής, Δ/ντης Χημείας, Ακτινοφυσικής, Προγραμματισμού και ως Επιστημονικός Διευθυντής. Έλαβε τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος (1961) κατά την εγκατάσταση του πυρηνικού αντιδραστήρος. Συγγραφέας των βιβλίων: Α) "Πώς θα αναζητήσετε ουράνιο", "Ραδιοχημεία", "Προχωρημένη Ανόργανη Χημεία", "Κυματομηχανική θεώρηση ατόμων και μορίων". Β) "Το χάος και η φυλή των Ελλήνων", "Η αρμονία της δημοκρατίας και το χάος των Ελλήνων", "Τάξη και χάος η μοίρα των Ελλήνων", "Chaos and the Greek", "Μελέτει το Παν", "Το έπος του Σαράντα", "Ιονίου περίπλους". Εκδότης του περιοδικού "Χημική Έρευνα", Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Χημικά Χρονικά", Editor-in-chief of the inter, journal "Chimica Chronica-New-Series". Αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στις Βρυξέλλες κατά την σύναψη 1ης Πρώτης Ευρωπαϊκής Συμφωνίας Επιστημονικών και Τεχνολογικών Προγραμμάτων (1971). Ερευνητικό έργο στους τομείς: α) Ραδιοχημείας, β) Αναλυτικής Χημείας, γ) Χημείας θερμών ατόμων, δ) Περιβαλλοντικής Χημείας, ε) Νετρονικής Ανάλυσης, στ) Περίθλασης Νετρονίων κ.α. Ανακάλυψε φαινόμενο ταλαντώσεως, σε ακτινοβολημένους κρυστάλλους, με φυσικές και ραδιοχημικές μεθόδους, ως συνέπεια πιθανής οργανώσεως του Χάους στην Στερεά Κατάσταση. Κατά την περίοδο κατοχής της Ελλάδος από της δυνάμεις του Άξονος (1941-44), συμμετέσχε στον αγώνα των μυστικών υπηρεσιών εις την οργάνωση "Πλούτων" υπό τις διαταγές του Στρατηγείου Μ. Ανατολής, και του απενεμήθησαν τα μετάλλια Εξαίρετων Πράξεων και Εθνικής Αντιστάσεως.Διετύπωσε την θεωρία του Χάους, ως ερμηνείας τόσο της δημιουργίας του Ελληνικού Πολιτισμού όσο και των ατομικών και συλλογικών πράξεων των Ελλήνων, σε πολλές διαλέξεις, ομιλίες, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές παρουσιάσεις, ως και σε αρθρογραφία. Εξέδωσε τέσσερα σχετικά βιβλία.