Ο Παύλος Καρτέρης γεννήθηκε στον Άγιο Χαράλαμπο Ευρυτανίας (Έλοβα), το 1928. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου υπηρέτησε στον Δημοκρατικό Στρατό, από τον Ιούλιο του 1947 έως τον Μάιο του 1949. Την ίδια χρονιά βρέθηκε κατηγορούμενος για το φόνο συγχωριανού του στη διάρκεια του Εμφυλίου, ωστόσο αθωώθηκε, και από το 1950 έως το 1953 υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό. Μετά το γάμο του, εγκαταστάθηκε στο χωρίο της συζύγου του, το Παλαιόκαστρο Φθιώτιδας, όπου ασχολήθηκε με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ δημιούργησε συνεργείο οικοδομικών εργασιών με σημαντική δραστηριότητα. Το 1976 φοίτησε στην Επιμορφωτική Ιερατική Σχολή, χειροτονήθηκε ιερέας και τοποθετήθηκε στο Πιτσιωτά Φθιώτιδας, και το 1981 μετατέθηκε στο Παλαιόκαστρο.