Ο Παναγιώτης Παπασταύρου γεννήθηκε στη Σίδερη Θεσπρωτίας. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1941-1944. Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου (πρώην ΑΣΟΕΕ) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1990 με το μυθιστόρημα "Η ελπίδα του λυτρωμού" (Εκδ. Δωδώνη). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα (όλα από τις εκδόσεις Καλαμάς) "Η Συνάντηση" (1992), "Ο Δρόμος του Φεγγαριού" (1994), "Η Άλλη Όψη" (1996). Το μυθιστόρημά του "Κυκλική Πορεία" (Καλαμάς, 1977) τιμήθηκε με το βραβείο των 12 που προκήρυξε το περιοδικό "Ο Νουμάς" το 1998. Το ανέκδοτο διήγημά του "Η Καπετάνισσα" πήρε τον πρώτο έπαινο της ΠΕΛ. Υπό έκδοση είναι και δύο συλλογές διηγημάτων με αντιστασιακό και κοινωνικό περιεχόμενο. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.).