Ο Ναγκίσα Όσιμα γεννήθηκε στο Κιότο της Ιαπωνίας, στις 31 Μαρτίου 1932. Αν και η μητέρα του γεννήθηκε στο Κιότο, ο πατέρας του καταγόταν από Σαμουράι του νησιού Τσουσίμα. Ο Όσιμα ήταν 13 χρόνων όταν η Ιαπωνία κατακτήθηκε και έληξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στα φοιτητικά του χρόνια σκηνοθέτησε κι έπαιξε σε θεατρικά έργα, και υπήρξε ένας από τους ηγέτες του φοιτητικού κινήματος Ζενγκακουρέν. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Κιότο το 1954, και πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις βοηθού σκηνοθέτη των Στούντιο "Σότσικου". Σ' αυτά τα χρόνια, έγραψε πολλά σενάρια και αναρίθμητες κριτικές ταινιών. Το 1959 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, "Η γειτονιά του έρωτα και της ελπίδας". Την επόμενη χρονιά, το 1960, σκηνοθέτησε ακόμα δύο ταινίες "Σκληρή ιστορία της νιότης" και "Η ταφή του ήλιου" και αναγνωρίστηκε ως πρωταρχικός εκπρόσωπος του ιαπωνικού "Νέου Κύματος". Η επόμενη ταινία του, "Νύχτα και καταχνιά στην Ιαπωνία", έπαψε να προβάλλεται στην Ιαπωνία, επειδή πραγματευόταν το αμφιλεγόμενο θέμα του φοιτητικού κινήματος. Μετά απ' αυτό, ο Όσιμα άφησε τη "Σότσικου" κι έγινε πρωτοπόρος στην ανεξάρτητη παραγωγή. Μετά τον "Απαγχονισμό", το 1968, ταινίες του όπως: "Το αγόρι", "Η τελετή" και άλλες προσέλκυσαν την παγκόσμια προσοχή και αναγνώριση. Το 1976, η ταινία του "Η αυτοκρατορία των αισθήσεων" έλαβε σημαντικά βραβεία στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, και, δύο χρόνια αργότερα, στις Κάννες, "Η αυτοκρατορία του πάθους" του χάρισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας. Το "Καλά Χριστούγεννα, κύριε Λώρενς" γυρίστηκε στη Ραροτόνγκα των νησιών Κουκ, το 1982, και η γαλλική παραγωγή "Μαξ, αγάπη μου" γυρίστηκε στο Παρίσι, το 1986. Έχει σκηνοθετήσει επίσης πολλά ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση, όπως το "Κιότο, η γενέτειρα της μητέρας μου" για το BBC, το 1991, κι έχει εκδώσει πολλά δοκίμια. Ο Ναγκίσα Όσιμα διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ιαπώνων Σκηνοθετών μετά το 1980. Πέθανε στις 15 Ιανουαρίου του 2013.