Ο Μιχαήλ Αλεξάνδροβιτς Σόλοχωφ, γιος αγροτικής οικογένειας, γεννήθηκε το 1905 στο μικρό χωριό Κρουζιλίν, κοντά στον ποταμό Ντον, από μητέρα Κοζάκα και Ρώσο πατέρα. Το 1917, με την έκρηξη της Οκτωβριανής Επανάστασης, εγκατέλειψε το σχολείο και κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό. Το 1922 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα όπου έκανε διάφορες χειρωνακτικές δουλειές. Συγχρόνως, έγραψε διηγήματα τα οποία άρχισαν να δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1926, και ενώ ο Σόλοχωφ έχει εντωμεταξύ επιστρέψει στο χωριό του, εκδίδεται η πρώτη συλλογή διηγημάτων του, "Διηγήματα του Ντον". Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1925, είχε αρχίσει να γράφει το πιο επικό και γνωστό μυθιστόρημά του, "Ο ήρεμος Ντον", με το οποίο ασχολήθηκε 15 ολόκληρα χρόνια. Το 1932 έγινε μέλος του ΚΚΣΕ, το 1958 μέλος του Ανωτάτου Σοβιέτ και το 1961 μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ. Από το 1939 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Το 1941 τιμήθηκε με το βραβείο Στάλιν. Το 1955 συνόδευσε στις ΗΠΑ τον Χρουστσόφ. Το 1965 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε το 1984. Τα σημαντικότερα έργα του είναι: "Ο ήρεμος Ντον", "Ξεχερσωμένη γη" και "Η μοίρα του ανθρώπου".