Ο ποιητής Μανώλης Μαγκάκης γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου το 1891. Πατέρας του ήταν ο κρητικής καταγωγής Κωνσταντίνος Μαγκάκης, και μητέρα του η Αγγελική από το γένος της ιστορικής οικογένειας των Μαυρογέννηδων. Σπούδασε φυσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διακρίθηκε για την αγγλομάθειά του, μεταφράζοντας στα ελληνικά έργα των Σαίξπηρ, Ουάιλντ και ποιήματα των Μπάιρον, Σέλλεϋ, Κόλεριτζ, Μίλτον, Πόε, κ.ά. Άγγλων και Αμερικανών ποιητών. Συνεργάστηκε με πλήθος λογοτεχνικά περιοδικά της περιόδου 1910-1920 και διηύθυνε ο ίδιος το περιοδικό "Κορυδαλλός" (εξέδωσε τρία τεύχη). Υπήρξε συνεπής οπαδός του ρεύματος του αισθητισμού. Μαζί με τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη δημοσίευσαν τολμηρά για την εποχή τους ποιήματα και πεζά, αισθησιακού και ομοφυλόφιλου περιεχομένου, στο περιοδικό "Ανεμώνη", στο πνεύμα του Όσκαρ Ουάιλντ, τα οποία προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις. Πέθανε στις 21 Οκτωβρίου 1918 σε ηλικία εικοσιεπτά ετών, στον Ωρωπό, μετά από οξύτατο πυρετό, ενώ επέβλεπε τις εργασίες ενός λατομείου. Η μοναδική του συλλογή, "Τα λυρικά ποιήματα του Μανώλη Μαγκάκη" (1920), εκδόθηκε μετά θάνατον με επιμέλεια φίλων του.