Η Λάουρα Κόντι γεννήθηκε στο Ούντινε της Ιταλίας το 1921 και πέθανε στο Μιλάνο το 1993. Σπούδασε ιατρική και το 1949 ανακηρύχθηκε σε διδάκτορα. Ανέπτυξε πολιτική δράση μέσα από το Σοσιαλιστικό και, στη συνέχεια, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Το 1958 δημοσίευσε το βιβλίο "Κοινωνική πρόνοια και μέριμνα" και μια σειρά βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης, όπως "Σεξ και Εκπαίδευση", "Τα σύνορα της ζωής", "Τι είναι η οικολογία". Ασχολήθηκε με την υγειονομική μεταρρύθμιση και τα προβλήματα του περιβάλλοντος και το 1977 εξέδωσε το δοκίμιο-υπόμνημα "Απόψεις από το Σεβέζο" (Βραβείο Οικολογίας) όπου εκθέτει τα οξύτατα προβλήματα και τις τραγικές εμπειρίες των κατοίκων της περιοχής που καταστράφηκε από τη διοξίνη. Το πρώτο της αφηγηματικό έργο "Η Τσετσίλια και οι μάγισσες" εκδόθηκε το 1963 και ακολούθησε το 1965, το μυθιστόρημα "Πειραματική κατάσταση".