Ο Κώστας Μπατίκας (1945-2009) γεννήθηκε στα Στουρναραίικα Τρικάλων. Ήταν το όγδοο και προτελευταίο παιδί μιας αγροτικής οικογένειας. Παρακολούθησε το γυμνάσιο στη Λάρισα και σε ηλικία 18 ετών μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου είχαν μεταναστεύσει ήδη τρία από τα αδέλφια του, με σκοπό να σπουδάσει. Σπούδασε γεωπόνος ενώ εργαζόταν παράλληλα σε διάφορες δουλειές για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας ανέπτυξε σημαντική αντιδικτατορική δράση στο φοιτητικό και μεταναστευτικό κίνημα της Δυτικής Γερμανίας. Εξαιτίας αυτής του της δράσης ήταν από τους πρώτους Έλληνες της Γερμανίας στους οποίους η χούντα αφαίρεσε το διαβατήριο. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1968, υπήρξε μέλος του Γραφείου της Οργάνωσης και αργότερα του Γραφείου της Επιτροπής Γερμανίας με οργανωτικά και διαφωτιστικά καθήκοντα. Μετά τη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα και πρόσφερε τις υπηρεσίες του σαν στέλεχος του ΚΚΕ από διάφορες καθοδηγητικές θέσεις. Υπήρξε μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ από το 10ο συνέδριο (1978) μέχρι το καλοκαίρι του 1989, όταν συγκρούστηκε με τον κυβερνητισμό της ηγεσίας του κόμματος που οδήγησε στη συνεργασία με τη Ν.Δ. και την κυβέρνηση Τζανετάκη. Μαζί με άλλα στελέχη και μέλη του ΚΚΕ που αποχώρησαν την ίδια περίοδο, υπήρξε συνιδρυτής του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ), αλλά αποχώρησε και από αυτό το 1991 μαζί με άλλους συντρόφους του, επειδή διαφώνησε με τις θέσεις που σηματοδοτούσαν εγκατάλειψη της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας. Το 1992 πρωτοστατεί στην έκδοση του θεωρητικού - πολιτικού περιοδικού "Αριστερή Ανασύνταξη", στο οποίο αρθρογραφούσε μέχρι το θάνατό του, καθώς και στην ίδρυση της ομώνυμης οργάνωσης. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και θεωρητικός νους της κομμουνιστικής οργάνωσης "Ανασύνταξη", που προέκυψε το 2007 από τη συνένωση της "Αριστερής Ανασύνταξης" με την οργάνωση "Εργατική Πολιτική". Παρήγαγε θεωρητικές επεξεργασίες για ένα ευρύ φάσμα πολιτικών ζητημάτων, όπως το εθνικό ζήτημα, το αγροτικό ζήτημα, ζητήματα οργανωτικής δομής, λειτουργίας και δράσης των συνδικάτων και το ενιαίο μέτωπο πάλης των εργαζομένων. Ιδιαίτερα αφιερώθηκε στην επανα-ανακάλυψη της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό και της επαναστατικής μετάβασης σ' αυτόν μέσα από την αντιπαράθεσή του με τις ποικίλες αστικές διαστρεβλώσεις της.