Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος είναι πολιτικός και δικηγόρος, πρ. πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1942 στα Κρέστενα Ηλείας (καταγωγή από τον Γρύλλο Ηλείας). Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως φοιτητής της νομικής, συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα ως υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου και μέλος της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) κατά το διάστημα 1963-1965, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ (1964-1965) και γραμματέας της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας ΕΔΗΝ (1965-1966). Αν και στήριζε τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο Κωνσταντόπουλος είχε διαφωνίες με τον Ανδρέα, τον οποίο κατηγορούσε για προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της Νεολαίας για ιδιοτελείς σκοπούς, ενώ με τη σειρά του ο Ανδρέας έκρινε πως η δράση του Κωνσταντόπουλου ήταν ύποπτη και διασπαστική. Στη διάρκεια της δικατορίας 1967-1974, οι ιδέες του έγιναν πιο ριζοσπαστικές. Ως μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, συνελήφθη το 1970, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών, για να αποφυλακιστεί το 1973. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, συντάχθηκε με το ΠΑΣΟΚ, διατελώντας μάλιστα μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, από το οποίο όμως διεγράφη το 1975 από τον Ανδρέα Παπανδρέου (με ταυτόχρονη διαγραφή πολλών μελών της Δημοκρατικής Άμυνας που προσπαθούσαν να αμφισβητήσουν την ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου). Μαζί με τον καθηγητή Σάκη Καράγιωργα και άλλους ίδρυσαν τη Σοσιαλιστική Πορεία της οποίας διετέλεσε εκπρόσωπος (1975-1979) και πήρε μέρος στη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1977, χωρίς επιτυχία. Έκτοτε, και μέχρι το 1989, ασχολήθηκε με τη μάχιμη δικηγορία. Το 1989 έγινε ιδρυτικό μέλος του κόμματος του Συνασπισμού και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του (1989-1993). Στις εκλογές του 1990 εξελέγη μέλος του κοινοβουλίου ως βουλευτής Επικρατείας. Διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού του Τζαννή Τζαννετάκη μαζί με τη Νέα Δημοκρατία. Μετά την αποτυχία του Συνασπισμού να περάσει το ποσοστό του 3% και να εισέλθει στη Βουλή, στις εκλογές του 1993, η πρόεδρος του κόμματος, Μαρία Δαμανάκη, παραιτήθηκε από τη θέση της, και ο Ν. Κωνσταντόπουλος εξελέγη αρχηγός του κόμματος στο έκτακτο Συνέδριο της 19ης Δεκεμβρίου 1993. Στις εκλογές του 1996 ο ΣΥΝ επανήλθε στο κοινοβούλιο με ποσοστό 5,2% πανελλαδικά, μια επιτυχία που πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό σ΄αυτόν. Επανεξελέγη πρόεδρος του Συνασπισμού τον Μάρτιο του 1996, από το 2ο Συνέδριο, και τον Ιούνιο του 2000 από το 3ο Συνέδριο του κόμματος. Εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1996, του 2000 και του 2004. Τον Ιούνιο του 2004 ανακοίνωσε την απόφασή του να μη θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, έπειτα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την εσωκομματική κριτική που δέχθηκε. Ύστερα από το 4ο τακτικό συνέδριο του κόμματος (Δεκέμβριος 2004) νέος πρόεδρος του Συνασπισμού εκλέχτηκε ο Αλέκος Αλαβάνος. Στην επαγγελματική του ζωή, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος έχει εργαστεί ως δικηγόρος, με εξειδίκευση σε θέματα θεσμικών μεταρρυθμίσεων, εκσυγχρονισμού του ποινικού δικαίου και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των πολιτών. Το 2010 εξελέγη, για δύο μόλις μήνες, πρόεδρος κοινής αποδοχής της πολυμετοχικής ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Η εξέλιξη τον βρήκε στην Άμφισσα όπου συμμετείχε, μαζί με την κόρη του Ζωή, στη δίκη της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ως δικηγόρος της οικογένειάς του. Είναι παντρεμένος, σε τρίτο γάμο, με τη δημοσιογράφο Χαρά Φράγκου. Προηγούμενοι γάμοι του ήταν με με τη Φωτεινή Τομαή και τη Λίνα Αλεξίου. Είναι πατέρας της δικηγόρου, μέλους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωής Κωνσταντοπούλου.(Πηγή: Wikipedia, ημερομηνία επίσκεψης: 9.2.2014)