Ο Κώστας Γ. Καλαντζής γεννήθηκε στον Αλμυρό Μαγνησίας το 1911. Είναι Ειδικός Παιδαγωγός και Λογοτέχνης. Ξεκίνησε ως δάσκαλος, μετεκπαιδεύτηκε στο πανεπιστήμιο, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης και στο φημισμένο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της. Απ' το πρώτο πήρε Διδακτορικό Δίπλωμα Φιλόλογου και απ' το δεύτερο Δίπλωμα Ειδικού Παιδαγωγού. Για την ενεργό συμμετοχή του στην Εθνικη Αντίσταση κυνηγήθηκε (εξορία - ασφάλειες, 16 χρόνια εκτός υπηρεσίας κ.λπ.). Ως ειδικός παιδαγωγός: Δούλεψε κοντά στην αείμνηστη Ρόζα Ιμβριώτη στο Πρότυπο Ειδικό Σχολείο της στην Καισαριανή. Μετά την επιστροφή του απ' τη Βιέννη (1954) δούλεψε ιδιωτικά. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων, τον Τομέα Ψυχικής Υγιεινής (Νοταρά 58), το Ίδρυμα Θεοτόκος, το Νοσοκομείο Παίδων η Αγία Σοφία κ.λπ. Με άλλους προοδευτικούς νέους επιστήμονες, πήρε μέρος στη νέα κίνηση για την Ψυχική Υγιεινή, όπως στην ίδρυση το 1954 του "Α΄ Ιατροπαιδαγωγικού - Συμβουλ. Σταθμού" και της "Εταιρείας Ψυχικής Υγιεινής και Νευροψυχιατρικής του παιδιού". Η πενηντάχρονη εκπαιδευτική του δράση είναι πολύπλευρη: εκτός από την καθημερινή διαγνωστική και θεραπευτική πράξη με παιδιά, δίνει διαλέξεις, γράφει, συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια, οργανώνει και διευθύνει ειδικά κέντρα, όπως το Στουπάθειο, διδάσκει στους μετεκπαιδευόμενους ειδικούς δασκάλους στο Μαράσλειο και ως Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας (μετά τη μεταπολίτευση) 1975, εισηγείται το Νόμο για την Ειδική Αγωγή, το Νόμο της Ίδρυσης της δίχρονης Μετεκπαίδευσης των ειδικών δ/λων κ.λπ. Ένα μεγάλο μέρος της ειδικής παιδαγωγικής του δραστηριότητας είναι αφιερωμένο στη Λογοθεραπευτική. Τα κυριώτερα ειδικά παιδαγωγικά του έργα: 1) Διατριβή "Das Erziehungswesen in Griechenland, 1952, 2) "Διαταραχές του Λόγου στην παιδική ηλικία", Αθήνα, 1957 και 1972, 3) "Διδακτική των Ειδικών Σχολείων", Αθήνα, 1973, 4) "Θέματα Θεραπευτικής Παιδαγωγικής και Ψυχικής Υγιεινής του Παιδιού", Αθήνα, 1973 (μαζί με τη σύζυγό του ειδ. παιδαγωγό Πιπίτσα Βακαρέλλη) και πολλές άλλες μικρότερες μελέτες. Ως λογοτέχνης: Τη δεκαετία του 30, κατά τη διάρκεια της κατοχής (στον παράνομο τύπο της Εθνικής Αντίστασης) και αργότερα, δημοσίευσε με το ψευδώνυμο "Θεσσαλός" διάφορες λογοτεχνικές εργασίες (ποιήματα, διηγήματα, ιστορικές μελέτες, κριτικά σημειώματα κ.λπ.) σε εφημερίδες καί περιοδικά. Ξεχωριστά βιβλία του κυκλοφόρησαν: 1) "Το τραγούδι του βουνού" ποιήματα, Αθήνα, 1937 2) "Καισαριανή" (Το πρώτο αντιστασιακό βιβλίο με ποιήματα που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο 1944 και επανεκδόθηκε απ' τη Σύγχρονη Εποχή το 1983) και 3) "Το άσπρο παιδί του γύφτου", Διηγήματα, Αθήνα 1984.