Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας που έπεσε σε οικονομική δυσπραγία, ο βαρόνος Joseph von Eichendorff γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα σ' έναν πύργο της Σιλεσίας και πέθανε το 1857 στο Νάισσε. Στα νεανικά του χρόνια γνώρισε τους σύγχρονους του ρομαντικούς ποιητές και πεζογράφους Μύλλερ, Μπρεντάνο, Άρνιμ και Κλάιστ. Παρ' όλο που βρέθηκε αναγκασμένος να εργασθεί σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του ως υπάλληλος των αυστριακών κρατικών υπηρεσιών, το λογοτεχνικό του έργο είναι πλούσιο και περιλαμβάνει μυθιστορήματα ("Προμήνυμα και παρόν", "Οι ποιητές και οι σύντροφοί τους"), διηγήματα ("Ο πύργος Ντυράντ"), νουβέλες ("Μαρμάρινη εικόνα"), δοκίμια πάνω στην ιστορία της λογοτεχνίας, αυτοβιογραφικά κείμενα, και κυρίως ποιήματα και συλλογές από ρομάντζα και lieder, είδος στο οποίο κατ' εξοχήν διακρίθηκε εμπνέοντας τον Μέντελσον, τον Σούμαν, τον Μπραμς, κ.ά. Στην ιστορία της γερμανικής λογοτεχνίας όμως έμεινε ως ο συγγραφέας της νουβέλας "Από τη ζωή ενός ακαμάτη", ενός έργου που χαρακτηρίστηκε ως η πεμπτουσία του γερμανικού ρομαντισμού.