Ο Jordan Ivanov γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1872 στο Κιουστεντίλ και απεβίωσε στις 20 Ιουλίου 1947. Σπούδασε σλαβική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης, όπου μελέτησε τις γλώσσες και τον πολιτισμό των ρωμαϊκών λαών. Μελέτησε επίσης λατινικά και λατινική παλαιογραφία. Υπήρξε καθηγητής της ιστορίας της λογοτεχνίας και αρχαιολόγος, ιστορικός και λαογράφος. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους γνώστες της μεσαιωνικής βουλγαρικής ιστορίας και του βουλγαρικού πολιτισμού. Από το 1906 έως το 1908 υπηρέτησε ως γραμματέας της Βουλγαρικής Εμπορικής Αντιπροσωπείας στην Θεσσαλονίκη, πράγμα που του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδεύσει σε όλη την Μακεδονία, να μελετήσει την ιστορία της, την εθνογραφία της και πολλά γραπτά ντοκουμέντα. Έμαθε επίσης την ελληνική γλώσσα. Επισκέφθηκε επίσης και το Άγιο Όρος, όπου εργάστηκε στην αρχειοθέτηση εγγράφων και βιβλίων σε διάφορες μονές. Το 1909 εκλέχθηκε επίτιμος επίκουρος καθηγητής στο τμήμα βουλγαρικής και σλαβικής λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Σόφιας και το 1911 εκλέγεται ως κανονικός επίκουρος καθηγητής. Το 1917 εκλέγεται έκτακτος καθηγητής και το 1925 τακτικός καθηγητής. Το 1911 έγινε μέλος της βουλγαρικής ακαδημίας επιστημών. Στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας διδάσκει γαλλικά, βουλγαρική λογοτεχνία από τον 9ο έως τον 18ο αιώνα, βογομιλική λογοτεχνία, σλαβική παλαιογραφία, σερβική λογοτεχνία, βουλγαρική λαϊκή ποίηση, κ.λ.π.. Από το 1920 έως το 1924 και από το 1927 έως το 1930 μετακαλείται στην Εθνική Σχολή Ζωντανών Ανατολικών Γλωσσών στο Παρίσι, ως καθηγητής της βουλγαρικής γλώσσας. Το 1942 παραιτείται από το πανεπιστήμιο της Σόφιας, επειδή πλέον είναι πολύ ηλικιωμένος, και συνεχίζει να εργάζεται στην Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών.