Ο Γιάννης Χαλδέζος (Ιωάννης Εύδυστος) κατάγεται από το νησί του προϊστορικού λαού των Αβάντων (Εύβοια) και από αυτό του Μάκαρα (Λέσβος). Στις ενασχολήσεις του είναι η μελέτη, κυρίως, της ελληνικής γλώσσας και των πανανθρώπινων σημάτων της Γεωδαισίας. Oι καταδύσεις στα θαλασσογκρέμια μεταξύ Δρότας και Μελίντας στη Λέσβο, και σιμά στη Δίκτυννα, στο Ακρωτήρι της Σπάθας στην Κρήτη, τον έχουν σημαδέψει. Έφηβος περπάτησε, στις χειμωνιές, σε ακρορεματιές και σε πουρναρόφυτες πλαγιές κυνηγώντας κότσυφες, κελαηδότσιχλες και βελουδομάτες. Προσκύνησε στη μήτρα της ανθρωπότητας το "γνωθι σαυτόν", ιδίως κατά τις Κυνάδες ημέρες, και το "μηδέν άγαν" εν όσω στεφάνωνε η Αλκυόνη τον Τρανό. Ο "Επτάπολος" κυοφορήθηκε στην πιο σκοτεινή περίοδο της έως σήμερα ζωής του.