Herberto Helder (1930-). Ένας σύγχρονός του ποιητής χαρακτηρίζει την ποιητική του σύλληψη ως "όραμα του οράματος, μια αναθεώρηση του παιδικού ονείρου, που βγαίνει από το μητρικό χάος". Το σώμα στις πολλαπλές του καταστάσεις και λειτουργίες είναι στην ποίησή του ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Ένας ολόκληρος κόσμος αναδύεται μέσα από τους στίχους του, χάρη στα συνεχόμενα κύματα καταπληκτικών μεταφορών που αλληλοσυγκρούονται με δριμύτητα και υπερβολή.