Ο Ανρί Μποσκό γεννήθηκε το 1888 στην Αβινιόν, στην παλιά παπική συνοικία της. Με ρίζες προβηγκιανές και ιταλικές, η οικογένειά του, που καταγόταν από την Κιπρέσα, μικρή πόλη κοντά στο Σαν Ρέμο, συγκαταλέγει στα μέλη της και τον Άγιο Ιωάννη Μποσκό, ιδρυτή της αδελφότητας των Σαλεσιανών. Ο κατοπινός συγγραφέας σπουδάζει πρώτα στη Γκρενόμπλ κι έπειτα υποβάλλει τη διατριβή του για υφηγεσία στην ιταλική γλώσσα στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Στη συνέχεια, διδάσκει ως καθηγητής στην Αβινιόν, στη Μπουρ αν Μπρες και στη Φιλίπβιλ, τη σημερινή πόλη Σκικντά της Αλγερίας. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος δεν τον απομακρύνει από τη Μεσόγειο· παίρνει μέρος στις μάχες των Δαρδανελίων και πολεμά στο μέτωπο της Μακεδονίας. Μετά την ανακωχή, εργάζεται επί δέκα χρόνια στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Νεάπολης, στην Ιταλία. Εκεί, το 1942, γράφει το πρώτο του βιβλίο, Πιερ Λαμπεντούζ. Αργότερα περνάει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στο Μαρόκο, διδάσκοντας στο Λύκειο του Ραμπάτ και εκδίδει το περιοδικό Aguedal, το 1936. Μετά τη συνταξιοδότησή του, το 1945, ζει πότε στη Νίκαια και πότε στη Λουρμαρέν. Πεθαίνει το 1976. Το έργο του απέσπασε πολυάριθμα λογοτεχνικά βραβεία και εκτείνεται σε τριάντα μυθιστορήματα, ενώ περιλαμβάνει και βιβλία προσωπικών αναμνήσεων, καθώς και βιβλία για παιδιά.