Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1902. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Θ. Θωμόπουλο. Εργάστηκε στο ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι και μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής στην Ιταλία, καθώς και τα έργα των Michelangelo, Pisano, Donatello, Manzoni, Manzu, Pomodoro. Εκτός από τη γλυπτική έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Υπήρξε ενεργό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, συμμετέχοντας σε εκθέσεις και συναντήσεις των ομάδων αυτών. Από το 1956 αποτελούσε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Πολιτισμού. Από το 1936 έχει πραγματοποιήσει σημαντικό αριθμό ατομικών εκθέσεων και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας (1940, 1956, 1964, 1993, 1995), στη Δ' Biennale του Σάο Πάολο και στη Biennale του Καϊρου. Στα έργα του ενδιαφέρεται για την αρμονική συνύπαρξη των γλυπτών με τον περιβάλλοντα χώρο, ενώ συνεργάστηκε συχνά με αρχιτέκτονες. Μερικά σημαντικά έργα του σε δημόσιους χώρους είναι: Μνημείο για τις ηρωίδες του Ζαλόγγου, Μνημείο Πεσόντων Δήμου Νίκαιας, Γλυπτό από Cor-ten στη ΔΕΘ, Μνημείο για τον Κύπριο Φοιτητή Κυριάκο Μάτση, στο ΑΠΘ, Δελφοί στην Αθήνα, Ελιά στην Αθήνα, Χωρίς Τίτλο, Cour d' Honneur Κτιρίου Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Πέθανε τον Μάιο του 2004.