Ο Γιώργος Σ. Βλάχος είναι ιστορικός ειδικευμένος στην πολιτιστική ιστορία και την ιστορία των ιδεών. Γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα και σπούδασε ψυχολογία και οπτική επικοινωνία στην Ελλάδα, και σύγχρονη ιστορία και ιστορία και θεωρία της αισθητικής στην Αγγλία. Είναι μέλος του συμβουλίου σπουδών και υπεύθυνος του θεωρητικού τομέα του Κολλεγίου Βακαλό, διαπιστευμένος λέκτορας του Πανεπιστημίου του Derby, και διδάσκει πολιτιστική θεωρία και ιστορία σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Συμμετέχει ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών, είναι μέλος της Association Internationale des Critiques d'Art και της Ένωσης Κριτικών Τέχνης, και υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Εταιρείας Θρησκειολογικών Ερευνών. Έχει δημοσιεύσει τη μονογραφία "Η συνείδηση ενάντια στο Νόμο. Επαναστατικές σέκτες και ουτοπικές αιρέσεις στον 16ο και 17ο αιώνα" (Έρασμος, 1998) και έχει γράψει δοκιμιακά λήμματα για το "Θρησκειολογικό Λεξικό" (Ελληνικά Γράμματα, 2000) και το "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" (Πατάκης, 2007). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της επιθεώρησης "Syn/Thesis", συνεργάζεται με το περιοδικό "Ανοιχτοί Ορίζοντες", και έχει διατελέσει τακτικός συνεργάτης των περιοδικών "Propaganda" (1997-1999) και "Πλανόδιον" (1999-2003). Δοκίμια, άρθρα και κριτικές του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικές εκδόσεις, επιθεωρήσεις, καταλόγους εκθέσεων, καθώς και στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Από τη δεκαετία του 1980 πειραματίζεται με την ποίηση χαϊκού, έχει βραβευτεί από την Haiku International Association (1993), ενώ στίχοι του ανθολογούνται στην Παγκόσμια Ανθολογία Χαϊκού (Εκδόσεις 5+6, 2002) και στην Ανθολογία Ελληνικού Χαϊκού (Δελφοί, χ.χ.).Προσωπικός ιστοχώρος: http://georgesvlahos.wordpress.com/