Ο Γιώργος Μπουτσίνης (Ερυθρές Αττικής 1914 - Αθήνα 1981) υπήρξε αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Πολέμησε ως υπαξιωματικός του Πεζικού στη Γραμμή Μεταξά κατά τη γερμανική εισβολή, ενώ μετά τη συνθηκολόγηση αποσπάστηκε προσωρινά στη Χωροφυλακή και από το πόστο του παρείχε κάλυψη στη συγκρότηση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στα χωριά της Θήβας και στη Δυτική Αττική. Το Φλεβάρη του 1943 βγήκε αντάρτης στην Πάρνηθα με το ψευδώνυμο Νικήτας για να αποφύγει αναγκαστική μετάθεση σε δωσιλογικό σώμα. Υπηρέτησε σε διάφορες ηγετικές θέσεις του Τάγματος Αττικής (Ι/34) του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Πολιτοφυλακής μέχρι τη Βάρκιζα.Το 1946 εξορίστηκε προληπτικά στην Πάρο, ενώ με την επίσημη έναρξη του Εμφυλίου καθαιρέθηκε και εγκλείστηκε σε Γιούρα - Μακρόνησο. Το 1947 καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο όντας κρατούμενος. Απέδρασε και ξανάπιασε το βουνό με το ΔΣΕ. Μετά την ήττα διέφυγε στη Σοβιετική Ένωση, όπου σπούδασε νομικά και μηχανολόγος - τεχνικός δομικών έργων. Το 1968 μετοίκησε στη Γιουγκοσλαβία. Επαναπατρίστηκε το 1975.