Ο Φαίδρος Γάιος Ιούλιος ήταν Ελληνορωμαίος μυθογράφος (Έλληνας ή Θράκας δούλος) από από την Πύδνα της Μακεδονίας. Στα διάφορα κείμενα φέρεται ως "απελεύθερος του Αυγούστου". Άκμασε κατά τον 1ο αιώνα (μ.Χ.). Θεωρείται ο πρώτος που καλλιέργησε τη μυθογραφία στη λατινική γλώσσα, επειδή όμως οι μύθοι του περιείχαν υπαινιγμούς κατά των συγχρόνων του αρχόντων καταδιώχθηκε από τον Τιβέριο οπότε και σταμάτησε να γράφει μέχρι το βαθύ γήρας του. Συνέγραψε 92 μύθους του οποίους περιέλαβε σε πέντε βιβλία ονομάζοντάς τους Αισώπιους, ως δημιουργίες κατά μίμηση του Αισώπου. Οι μύθοι του Φαίδρου χαρακτηρίζονται από πνευματώδη σάτιρα και από τη κομψότητα του ύφους τους. Εκδόσεις αυτών των μύθων έγιναν πολλές σπουδαιότερες των οποίων ήταν οι του Μύλλερ, η μεν μικρή το 1868, η δε μεγάλη το 1877 στη Λειψία.