Ο Φραντς Ξάβερ Κρετς (γεν. Μόναχο, 1946) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γερμανούς θεατρικούς συγγραφείς. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο ως ηθοποιός, χωρίς λογοτεχνικές καταβολές. Όταν άρχισε να γράφει, στόχος του ήταν η κρυμμένη δυστυχία των ανθρώπων. Στα έργα του ο Κρετς παρουσιάζει ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι στην ανέχεια και δεν έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν τον πόνο τους. Δεν μπορούν να πουν τι σκέφτονται και τι αισθάνονται και αρκούνται σε δανεικά σχήματα λόγου, σε ρήσεις από τα ημερολόγια και την Αγία Γραφή, σε ξεφτίδια από αναγνώσματα και ομιλίες. "Σ' εγκαταλείπω, γιατί σ' αφήνω", λέει η γυναίκα στο πρώτο έργο του, το "Κατ' οίκον εργασία", που ανέβηκε το 1971 στα περίφημο θέατρο "Κammerspiele" του Μονάχου. Οι άνθρωποι στα πρώτα του έργα ζουν χωρίς συνείδηση του παρελθόντος και του μέλλοντος, δέσμιοι της συμπεριφοράς τους, που πίσω της ελλοχεύει η ετοιμότητα για βία. Η σωματική ανεπάρκεια μετατρέπεται σε κοινωνικό μειονέκτημα, η επαγγελματική στασιμότητα ή η απώλεια της δουλειάς θέτει σε αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη και διαταράσσει τις σχέσεις. Οι γυναίκες στα έργα του είναι συνήθως πιο δυνατές, πιο ικανές να επιβιώνουν, πιο χειραφετημένες και πιο σίγουρες στην αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Οι άντρες, αντίθετα, είναι εξαρτημένοι από την επαγγελματική ζωή και θέλουν να τους θαυμάζουν γι' αυτό, τους είναι πιο δύσκολο να παίρνουν ρίσκα σε σχέση με τις γυναίκες. Με την πρόοδο του χρόνου, τα έργα του απομακρύνθηκαν όλο και περισσότερο από την περιγραφή των αδυναμιών του κοινωνικού συστήματος και άρχισαν να ερευνούν τις δυνατότητες υπέρβασής τους. Την περίοδο 1975-76 με 653 παραστάσεις για οκτώ έργα του, υπήρξε ένας από τους πιο πολυπαιγμένους θεατρικούς συγγραφείς στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Κάθε χρόνο παρουσίαζε καινούργια θεατρικά έργα για τη σκηνή και το ραδιόφωνο. Όταν έγινε σαράντα χρόνων, το 1986, η παραγωγή του έφτασε στα σαράντα θεατρικά έργα και ένα μυθιστόρημα. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, όμως, ο ρυθμός αυτός μειώθηκε και τον ξανακέρδισε το επάγγελμα του ηθοποιού, παίζοντας στην τηλεόραση και στο θέατρο. Ταυτόχρονα, ασχολήθηκε πιο πολύ με τη σκηνοθεσία.