Γεννήθηκε στο Αρέτζο, στις 20 Ιουλίου του 1304. Γιος συμβολαιογράφου από την Φλωρεντία, εξόριστου για πολιτικούς λόγους, πήρε την εκπαίδευσή του στο Carpentras και στο Μονπελιέ, όπου σπούδασε νομικά. Το 1320 επέστρεψε στην Μπολώνια της Ιταλίας, για να συνεχίσει τις νομικές σπουδές με τον αγαπημένο αδερφό του Γκεράρδο, αλλά έπειτα από τέσσερα χρόνια τις διέκοψε, σκοπεύοντας να αφιερωθεί αποκλειστικά στις κλασσικές σπουδές. Για τα επόμενα 30 χρόνια περίπου, ο ποιητής έζησε μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας χωρίς να παραλείψει πολλά ταξίδια στη Βόρεια Ευρώπη. Το 1353 αποφάσισε να επανεγκατασταθεί στην Ιταλία, πρώτα στο Μιλάνο, μετά στην Πάδοβα και έπειτα στη Βενετία (όπου το κράτος του παραχώρησε ένα σπίτι, με αντάλλαγμα τη μετά θάνατον δωρεά όλων των βιβλίων του στην πόλη). Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επέλεξε ως τόπο διαμονής το Αρκουά (Arqua), όπου έζησε σε απομόνωση προκειμένου να αφιερωθεί με ηρεμία στις λογοτεχνικές του ασχολίες. Εκεί, πέθανε τη νύχτα της 18ης Ιουλίου του 1374.Στην Προβηγκία, το 1327, ο Πετράρχης γνώρισε τη Λάουρα. Ο έρωτάς του για αυτήν αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης ολόκληρης της ποιητικής του παραγωγής στα ιταλικά. Τα αφιερωμένα στη Λάουρα ποιήματα περιέχονται στο "Canzoniere" ή "Rerum Vulgarium Fragmenta" (τίτλος που προτιμούσε ο ποιητής), που αποτελείται από 317 σονέτα, 29 τραγούδια, 9 sestine, 7 μπαλλάντες και 4 μαδριγάλια. Ο Πετράρχης εργάστηκε πάνω σε αυτά όλη τη διάρκεια της ζωής του, από το 1335 μέχρι το θάνατό του.