Ευγενία Ζωγράφου (1878 - ;). Η Ευγενία Ζωγράφου γεννήθηκε στο Ναύπλιο, κόρη του Λυκούργου Ζωγράφου. Σε παιδική ηλικία εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα, όπου φοίτησε στο Παρθεναγωγείο και, μαθήτρια ακόμη, δημοσίευσε το ποίημα Η Μπίλιω, μετά από παρότρυνση του Αριστομένη Προβελέγγιου.Δημοσίευσε διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, μελέτες και άρθρα. Διευθύντρια του περιοδικού εντύπου Ελληνική Επιθεώρησις, οργάνου της Καλλιτεχνικής Συντροφιάς, συνεργάστηκε επίσης με τα έντυπα Ακρόπολις, Σκριπ, Άστυ, Ατλαντίς, Εμπρός κ.α. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1912 εργάστηκε ως εθελόντρια νοσοκόμα, ενώ από το 1921 ως το 1922 διετέλεσε διευθύντρια του στρατιωτικού περιοδικού Νίκη με εντολή του Υπουργείου Εξωτερικών. Η τελευταία μνεία στο όνομά της ως διευθύντριας της Ελληνικής Επιθεωρήσεως υπάρχει στο τεύχος του Ιανουαρίου του 1946, όπου αναγράφεται και η διεύθυνσή της στην Αθήνα, Μενάνδρου 83. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ευγενίας Ζωγράφου βλ. Ιωαννίδου Μαριέττα, «Η Γκούραινα της Ευγενίας Ζωγράφου· Ένα αγνοημένο μυθιστόρημα μιας λησμονημένης συγγραφέως», Διαβάζω 363, 5/1996, σ.70-77 και Σταμάτης Κώστας Μιχ., «Ζωγράφου Ευγενία», Πελοποννησιακή λογοτεχνία· Η λογοτεχνία της Αργολίδας, σ.221. Αθήνα, 1995.(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).