Η Έφη Κατοίκου Τόλια γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας, τον Θύαμο. Εκεί μεγάλωσε και σε ηλικία 15 ετών ήρθε στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Λύκειο Ζωγράφου. Ανήσυχο παιδί με πολλούς προβληματισμούς έψαχνε διαρκώς να βρει τρόπο να επιβιώσει και να καλύψει τις ανάγκες της. Τότε ήταν που αποφάσισα να κάνει μια πολύ δύσκολη, για την ηλικία της επιλογή. Αποφάσισε να εργαστεί και να ζήσει κοντά στη συγγραφέα Λητώ Κατακουζηνού στα δεκαέξι τελευταία χρόνια της ζωής της. Τα χρόνια αυτά, σ αυτό το "ανεκτίμητης αξίας σχολείο για μένα", όπως λέει η ίδια, είδε πολλά, άκουσε πολλά και έμαθε πολλά. Είχε την τύχη να συναντήσει τους σπουδαιότερους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης εκείνης της εποχής. Κείμενα, άρθρα και συνεντεύξεις της Έφης Κατοίκου Τόλια δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά όπως το περιοδικό "Ταχυδρόμος" και περιοδικό "Γυναίκα". Σήμερα ζει στην Αθήνα. Είναι μέλος του ιδρύματος "Άγγελος και Λητώ Κατακουζηνού" και προσπαθεί με όποιον τρόπο μπορεί να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη τους. Είναι ιδιοκτήτρια μιας μικρής επιχείρησης στο κέντρο της Αθήνας. Μέσα από αυτήν την καθημερινή επικοινωνία της με τους απλούς ανθρώπους αναζητά νέες εμπειρίες και ψάχνει συνεχώς καινούργια μονοπάτια που θα την οδηγήσουν σε επαφή με τον "'Ανθρωπο". Είναι παντρεμένη και μητέρα 4 παιδιών. Οδηγός στη ζωή της είναι τα παρακάτω λόγια του Άλμπερτ Καμύ, που τον θαυμάζει πολύ: "Το να μην σ αγαπούν, μπορεί να είναι μία ατυχία. Το να μην μπορείς όμως εσύ να αγαπάς, είναι συμφορά".