Carlos De Oliveira (1921-1981). Γεννήθηκε στο Belem, στη Βραζιλία, και ήρθε στην Πορτογαλία σε ηλικία μόλις δύο ετών. Το έργο του είναι βαθιά σημαδεμένο από το Douro, το μέρος όπου μεγαλωσε. "Μεγαλωσα περιτριγυρισμένος από τη μεγαλη φτώχεια των χωρικών, τη γενικευμένη παιδική θνησιμότητα, μια μόνιμη μεταναστευση. Είναι λοιπόν φυσικό όλα αυτά να μ' άγγιξαν -ή καλύτερα: να κόλλησαν στο δέρμα μου σαν τατουαζ". Αν και τα μυθιστορήματά του ανήκουν στη νεορεαλιστική σχολή, η ποίησή του είναι απροσδιόριστη. 'Εχει μια τρομερή εμμονή στις λέξεις, στις οποίες δίνει όλο το βάρος τους, κι εργαζεται σκληρα μέχρις ότου φτασει σε ποιήματα που έχουν απογυμνωθεί και μείνει μόνο με το σκελετό τους, αλλα στα οποία το αίσθημα αποκτά την πιο μεγαλη πυκνότητα.