Βετεράνος ωκεανοπόρος πλοίαρχος Ε.Ν. αναλώσας περί τα 44 έτη εις το αλμυρό υγρό στοιχείο, εξ ων 30 ως πλοίαρχος σε ποντοπόρα φορτηγά παντός τύπου, τα πλέον πολυταξιδευμένα πλοία, 2 ακόμη έτη ως αρχιπλοίαρχος Ν. Εταιρείας και άλλα δύο ως βοηθός διευθυντού Ναυπηγείων Σκαραμπαγκά, προϊστάμενος εις βασικά τμήματα. Κατά την θεωρητική του κατάρτιση, είχε την ευτυχία να θητεύσει ως μαθητής του αειμνήστου σοφού διδασκάλου Γερασίμου Μηλιαρέση, αριστεύσας στις εξετάσεις και των τριων διπλωμάτων πλοιάρχου, ενώ κατά την πρακτική να υπηρετήσει ως δόκιμος και αξιωματικός σε πλοία υπό την εμπνευσμένη πλοιαρχία επιφανών πλοιάρχων, ως του πολυμαθεστάτου και μοναδικού Ιωάννου Νιφόρου, και του εξέχοντος αειμνήστου Ιακώβου Βελώνια, πλοιάρχων που δεν ετιμήθησαν από το Ε.Ν. αλλά εκείνοι το ετίμησαν με την ναυτοσύνη, την αξία και ήθος των. Κατά τις επαγγελματικές περιπλανήσεις του στις εσχατιές της γης προσπάθησε να αντιληφθεί την νοοτροπία και τον χαρακτήρα των διαφόρων φυλών, ανθρώπων με τους οποίους είχε υπηρεσιακές επαγγελματικές και κοινωνικές συναλλαγές και σχέσεις, ώστε να τις αξιοποιήσει καταλλήλως προς όφελος του πλοίου του, αλλά και των προσωπικών του γνώσεων.