Ο Απόστολος Αλεξανδρίδης γεννήθηκε το 1919 στην Ιστιαία Ευβοίας, όπου και τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Ακολούθως σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και έλαβε το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού. Το 1950 νυμφεύθηκε την Αικατερίνη Στρατηγού. Το 1952 μετέβη, μαζί με τη σύζυγο του, στο Leoben της Αυστρίας, με τριετή υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές. Ειδικεύθηκε στον τομέα της μεταλλειολογίας στην εκεί Πολυτεχνική Σχολή, και μετά την επιστροφή του διορίσθηκε στην εταιρεία ULEN (μετέπειτα Ελληνική Εταιρεία Υδάτων), όπου και εργάστηκε μέχρι τη συνταξιοδότησή του (1985) ως Αρχιμηχανικός.Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Δημήτρη Κουτρουμπή (1921-1983) το 1957, γνωριμία που εξελίχθηκε σε βαθειά φιλία. Κοντά του και μαζί του συζήτησε, κατέθεσε και πήρε, ανέπτυξε και κατέγραψε πλήθος θεμάτων που αφορούν τον εκκλησιαστικό βίο. Διαμόρφωσε εκ νέου τη στάση του απέναντι στο σώμα της Εκκλησίας και επέλεξε να υπηρετεί την ποίησή της και το μέλος της ως εθελοντής λαμπαδάριος, κατ' αρχάς στο μετόχι της Μονής του Σινά (Αγία Αικατερίνη) και τελικά στον ιερό ναό των Αγίων Αναργύρων της Εξαρχίας του Παναγίου Τάφου, στην Πλάκα - προστρέχοντας επίσης και σε άλλους ναούς όταν τον χρειάζονταν. Υπήρξε από την αρχή μέλος της συντακτικής ομάδας που εξέδωσε το περιοδικό "Σύνορο" από το 1964 μέχρι την άνοιξη του 1967 (δώδεκα τεύχη), περιοδικό που επηρέασε θετικά τη λόγια και χριστιανική σκέψη στον τόπο μας.