• Αρχική
  • Συλλογές
  • Τα βιβλία μου
  • Κατηγορίες
  • Βιβλία
  • Συγγραφείς
  • Εκδότες
  • Σειρές
  • Ανακαλύψτε
  • Προτεινόμενα
  • Δημοφιλή
  • Βραβευμένα
  • Τελευταίες Κυκλοφορίες
  • Σελίδες
  • Σχετικά
  • Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία

Sqreen | Runtime Application Protection Crafted with in CEID
© 20[0-9]{2} Copyleft
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΣΥΛΛΟΓΕΣ
  • ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ
  • ΣΥΝΔΕΣΗ
  • ΕΓΓΡΑΦΗ
  • Συγγραφείς
  • Annie Ernaux

Annie Ernaux

author_photo

Βιβλία
8

Εμφανίσεις
31

Αγαπημένος Συγγραφέας
0

Annie Ernaux


Η Αννί Ερνώ γεννήθηκε στη Γαλλία (Lillebonne) το 1940. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και εργάστηκε σαν καθηγήτρια στο Centre National d' Enseignement par Correspondence. Τα σύντομα, αυτοβιογραφικά της αφηγήματα -τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες- ασχολούνται με θέματα της παιδικής της ηλικίας, των σχέσεων με τους γονείς της και με τους ερωτικούς της συντρόφους, χωρίς να χάνουν τη ζωντάνια, τη δύναμη και την οξυδέρκειά τους: "Les armoires vides", 1974, "Ce qu' ils disent ou rien", 1977, "La place", 1984 (ελλ. "Η θέση", εκδ. Χατζηνικολή) "Une femme", 1987, "Passion simple", 1991 (ελλ. "Πάθος", εκδ. Χατζηνικολή), "Journal du dehors", 1993, "La honte", 1997 (ελλ. "Ντροπή", εκδ. Χατζηνικολή), "Je ne suis pas sortie de ma nuit", 1999 (ελλ. "Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου", εκδ. Χατζηνικολή), "L' evenement", 2000, "La vie exterieure", 2000, "Se perdre", 2001 (ελλ. "Χάνομαι", εκδ. Χατζηνικολή), "L' occupation", 2002, "L' ecriture comme un couteau"- συνεντεύξεις με τον Frederic-Yves Jeannet, 2003. Σε ένα τηλεοπτικό πορτραίτο που ετοίμασε για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού o Timothy Miller, το 2000, η Αννί Ερνώ ισχυρίζεται ότι δύο είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στη γραφή της: αυτό της κοινωνικής ανισότητας, της τομής ανάμεσα στον οικογενειακό κοινωνικό της χώρο και στον κόσμο των γραμμάτων που διάλεξε ν' ακολουθήσει η ίδια, αφενός, και αφετέρου το στοιχείο της ανδρικής κυριαρχίας στον κόσμο. Μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι προϊόν της φαντασίας, αναζητά την πραγματικότητα μέσα από τις αναμνήσεις, τις αισθήσεις και τα συναισθήματά της, είτε πρόκειται για συναισθήματα -κοινωνικής- ντροπής, είτε πάθους. "Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου", λέει, "δημιουργική εργασία ή εργασία γύρω από θέματα μορφής που να μην έχει αφετηρία της την πραγματικότητα". Το 2001 δημοσίευσε το προσωπικό της ημερολόγιο με τίτλο "Se perdre" ("Χάνομαι"). Τα έργα της διδάσκονται στο γαλλικό σχολείο ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία. Το 1984, το αυτοβιογραφικού περιεχομένου έργο της "Η θέση" (La place) τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot. Το βιβλίο της τα "Τα χρόνια" (Εditions Gallimard, 2008) τιμήθηκε με τα βραβεία Marguerite Duras (2008) και Francois Mauriac (2008).

Βιβλία - Συγγραφή - (8)

Χάνομαι

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 336 εμφανίσεις

Οκτώμιση. Τι θα πει αγαπώ έναν άντρα; Θα πει ότι βρίσκεται εδώ, και κάνει έρωτα κι ονειρεύεται και π...


Ο τόπος

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 375 εμφανίσεις

ΒΡΑΒΕΙΟ RENAUDOT ΤΟ 1984Η Ερνό με αφορμή την προσωπική της εμπειρία γράφει για όλα όσα συνδέουν αλλά...


Ο τόπος

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 290 εμφανίσεις

ΒΡΑΒΕΙΟ RENAUDOT ΤΟ 1984Η Ερνό με αφορμή την προσωπική της εμπειρία γράφει για όλα όσα συνδέουν αλλά...


Η θέση

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 294 εμφανίσεις


Τα χρόνια

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 233 εμφανίσεις

Τη δεκαετία του '40, στα οικογενειακά γεύματα στο χωριό, τα παιδιά σιωπούσαν και οι μεγάλοι μιλούσαν...


Η ντροπή

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 302 εμφανίσεις

... Ήταν 15 Ιουνίου του '52. Η πρώτη συγκεκριμένη και σίγουρη ημερομηνία της παιδικής μου ηλικίας. Π...


Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 173 εμφανίσεις


Πάθος

Annie Ernaux
Προτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 159 εμφανίσεις