Ο Αντρέι Μπλάτνικ γεννήθηκε το 1963 κι άρχισε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία ως μπασίστας σ' ένα πανκ συγκρότημα. Πήρε ΜΑ στην αμερικανική λογοτεχνία και για πολλά χρόνια εργάστηκε ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης γράφοντας διαφημιστικά, γυρνώντας βιντεοταινίες και ταξιδεύοντας πολύ. Τώρα εργάζεται ως υπεύθυνος εκδόσεων σ' έναν απ' τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της Σλοβενίας. Έχει γράψει δύο μυθιστορήματα, δύο συλλογές δοκιμίων για τη σχέση μεταξύ μαζικού και επιλεκτικού πολιτισμού και τέσσερις συλλογές διηγημάτων, μερικά απ' τα οποία θεωρούνται ως κορυφαία επιτεύγματα του είδους στη σλοβένικη γλώσσα. Κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Ζλάτα πτίκα, το Βραβείο Ζουπάντσιτς και το βραβείο Πρέζερεν. Τα διηγήματα του Βλάτνικ προβάλλουν τους νομάδες των πόλεων που έχουν χάσει το δρόμο τους στους λαβύρινθους της ποπ κουλτούρας και των περίπλοκων σχέσεων. Δεν παίζει πια μουσική, αλλά εξακολουθεί να ταξιδεύει πολύ -να ζει πάντα λιτά.Έχει γράψει, σε συνεργασία τα "Mlada Proza" ("Νεαρή πρόζα") 1983 και Roslin in Verjanko, 1987. Άλλα έργα του, "Sopki Adama venijo" ("Μαραμένα μπουκέτα για τον Αδάμ"), διηγήματα, 1983, "Plamenice in Solze" ("Δαυλοί και δάκρυα"), μυθιστόρημα. 1987, "Biografije brezimenih" ("Βιογραφίες ανωνύμων"), διηγήματα,, 1989, "Menjava Koz" ("Αλλαγή δέρματος") διηγήματα, 1990. Μεταφράσεις: A. Nιν, "Πουλιά, Βένους Δέλτα", 1987, Σ. Κινγκ "Κοιμητήριο μικρών ζώων", 1989, Σύλβια Πλαθ, "Ο ήχος της καμπάνας", 1991.