Ο Alberto Manguel (γεν. 1948 στο Μπουένος Άιρες) με καναδο-αργεντίνικη καταγωγή είναι συγγραφέας, μεταφραστής κι επιμελητής. Τα περισσότερα βιβλία του κινούνται στο χώρο του Non fiction, με γνωστότερα τα: "The Dictionary of Imaginary Places" (1980), "A History of Reading" (1996), "The Library at Night" (2007) και "Homer's Iliad & Odyssey: A Biography" (2008).Ο Manguel πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Ισραήλ, αφού ο πατέρας του ήταν διορισμένος εκεί ως πρέσβης της Αργεντινής. Αργότερα η οικογένειά του θα μεταφερόταν στο Μπουένος Άιρες όπου ο Manguel, βρίσκοντας δουλειά σε ένα βιβλιοπωλείο, θα είχε μια πρώτη τάξεως ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τον Jorge Luis Borges: όντας τυφλός εκ γενετής, ο Borges συχνά ζητούσε από τους άλλους να του διαβάζουν αποσπάσματα ή τίτλους βιβλίων, όποτε επισκεπτόταν κάποιο βιβλιοπωλείο... Έτσι, ο νεαρός Alberto είχε την τύχη να εξυπηρετήσει τη θρυλική αυτή μορφή της λογοτεχνίας αρκετές φορές τη βδομάδα, από το 1964 έως το 1968!Η σχολή που παρακολούθησε ο Manguel από το 1961 έως το 1966 ήταν το Εθνικό Κολέγιο του Μπουένος Άιρες. Εκεί, είχε ως καθηγητές μερικούς από πιο τους προεξέχοντες διανοούμενους της Αργεντινής. Στη συνέχεια, παρακολούθησε μαθήματα στη Φιλοσοφική & Φιλολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες μόνο για ένα χρόνο (1967). Σύντομα διέκοψε τις σπουδές του για να εργαστεί στο χώρο των εκδόσεων, ενώ μόλις το 1969 ταξίδεψε στην Ευρώπη και άρχισε να συνεργάζεται με γνωστούς εκδοτικούς οίκους -όπως οι Denoel, Gallimard και Les Lettres Nouvelles στο Παρίσι και Calder & Boyars στο Λονδίνο-, προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως αναγνώστης.Το 1971 απονεμήθηκε στον Manguel, από την κυβέρνηση του Μπουένος Άιρες, το λογοτεχνικό βραβείο Premio La Nacion, για μια συλλογή διηγημάτων του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Manguel μοίραζε το χρόνο του μεταξύ Λονδίνου και Παρισιού. Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα θα επιστρέψει στο Μπουένος Άιρες για να εργαστεί ως ρεπόρτερ στην εφημερίδα La Nacion - μια συνεργασία που θα διαρκέσει μέχρι το 1974, όταν θα φύγει για το Μιλάνο. Εκεί θα εργαστεί σε έναν εκδοτικό οίκο, όπου θα του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει τον συγγραφέα Gianni Guadalupi. Λίγο αργότερα, έπειτα από παρότρυνση του τελευταίου, ο Manguel θα γράψει (συνεπικουρούμενος από τον Guadalupi) το "The Dictionary of Imaginary Places", έναν πολύτιμο οδηγό που χαρτογραφεί τα μυθικά βασίλεια και τους φανταστικούς τόπους που περιγράφονται σε κλασικά βιβλία του είδους, όπως ο κόσμος του "Οζ" (L. Frank Baum), η "Χώρα των Θαυμάτων" (Lewis Carroll), η "Νάρνια" (C.S. Lewis), η "Ουτοπία" (Thomas Moore) αλλά και άλλες ιδεατοί τόποι όπως η Ατλαντίδα, η Σάνγκρι - Λα και το βασίλειο της "Μέσης Γης" από τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" (J.R.R. Tolkien).Από το 1976 έως το 1982, ο Manguel αλλάζει συνεχώς έδρα, μετακομίζοντας από την Ιταλία στην Αϊτή και από εκεί στην Αγγλία, στο Παρίσι και έπειτα πάλι στην Αϊτή... Παράλληλα, κερδίζει τα προς το ζην εργαζόμενος ως επιμελητής στις εκδόσεις Ram (με έδρα το Surrey) και Les Editions du Pacifique (με έδρα την Αϊτή). Τελικά, το 1982, ο Manguel φεύγει μόνιμα για το Τορόντο του Καναδά (αργότερα θα αποκτήσει την καναδική υπηκοότητα) - όπου θα μείνει έως το 2000. Πρόκειται για την πιο δημιουργική του περίοδο, αφού το 1983 εξέδωσε τη γνωστότερη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Black Water: The Book of Fantastic Literature". Έκτοτε, έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες εφημερίδες, όπως τις Globe & Mail (Τορόντο), The Village Voice (Νέα Υόρκη), The Times (Λονδίνο), The Washington Post, The Sydney Morning Herald κ.ά.Το πρώτο του μυθιστόρημα "News From a Foreign Country Came" (1992) τού εξασφάλισε το λογοτεχνικό βραβείο McKitterick, ενώ λίγο αργότερα συμμετείχε σε δύο πανεπιστημιακές διαλέξεις ως επίτιμος προσκεκλημένος και εισηγητής. Από το 1997 έως το 1999, σε ένα ειδικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου του Calgary, εξελέγη συνεχόμενα ως ο "πιο διακεκριμένος συγγραφέας".Τα τελευταία δέκα χρόνια, ο Manguel έχει τιμηθεί με μια πληθώρα διακρίσεων, οι οποίες προέρχονται από διαφορετικούς φορείς: από το τιμητικό διδακτορικό που του απένειμε το Πανεπιστημίου της Λιέγης έως την εορταστική τελετή που διοργάνωσε προς τιμήν του, στο Παρίσι, το Κέντρο Pompidou, προσκαλώντας τον να οργανώσει μια σειρά τριμηνιαίων σεμιναρίων, τα οποία θα περιλαμβάνουν διαλέξεις, αφιερώματα και προβολές ταινιών. Ανάλογα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις του έχουν απονεμηθεί από κρατικούς φορείς και οργανισμούς της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Σερβίας, της Γερμανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και του Μπουένος Άιρες.Ο συγγραφέας ζει από το 2000 στη Γαλλία και διατηρεί μόνιμη στήλη στο περιοδικό Geist.