"Και αυτή η μοιραία γυναίκα, η Μαριάνθη, ένα ευτραφές ραμολιμέντο με ξιγκάκια και μπαμπάτσικα στήθια...
... Και το μολύβι μου, πολύ το αγαπάω. Το πιάνω, το χαϊδεύω, και γλυκαίνεται τ' αυτί μου όταν ακούω ...